Sebab mengapa laser dikenali sebagai cahaya ajaib adalah kerana ia mempunyai dua ciri yang tidak ada pada cahaya biasa.
1. Arah: Tidak seperti cahaya biasa, laser memancarkan pancaran yang sangat fokus.
2. Intensiti Tinggi: Laser adalah sangat terang.
1. Directivity adalah baik - sumber cahaya biasa (matahari, lampu pijar atau pendarfluor) untuk memancarkan cahaya ke semua arah, tetapi arah cahaya laser boleh dihadkan kepada kurang daripada beberapa miliradian sudut pepejal, yang menjadikan pencahayaan dalam arah penyinaran sebanyak 10 juta kali.
Laser meresap setiap 200 kilometer diameter kurang daripada 1 meter, jika menembak ke bulan iaitu 3.8 × 105km dari Bumi, pancaran meresap kurang daripada 2 kilometer, tetapi lampu carian biasa meresap beberapa kilometer hingga berpuluh-puluh meter.
Pengumpulan laser, bimbingan dan julat menggunakan kearah yang baik.
2. Kecerahan tinggi - Laser ialah sumber cahaya paling terang pada zaman kita, hanya setanding dengan kilatan letupan bom hidrogen yang kuat. Kecerahan cahaya matahari adalah kira-kira 1.865 × 109 cd / m2, dan kecerahan output laser berkuasa tinggi boleh 7 hingga 14 pesanan magnitud lebih tinggi daripada cahaya matahari.
Walaupun jumlah tenaga laser tidak semestinya besar, kerana kepekatan tenaga yang tinggi, ia adalah mudah untuk menghasilkan tekanan tinggi dan berpuluh-puluh ribu darjah Celsius atau bahkan berjuta-juta Celsius di tempat yang kecil. Aplikasi praktikal seperti penggerudian laser, pemotongan, kimpalan dan penandaan laser mengambil kesempatan daripada ciri ini.